Ik ben Ingrid Bosch. Nuchter, gevoelig, onderzoekend. Ik probeer het leven te begrijpen door te voelen, niet alleen door te denken. Dat is niet altijd makkelijk geweest, maar het heeft me gevormd — laag voor laag.

Als volwassen kind van een ouder met psychische problemen (KOPP) leerde ik al vroeg afstemmen op de sfeer in een ruimte. Wat wordt er niet gezegd? Wat hangt er in de lucht? Ik werd er stil van. En later sterk. Of in elk geval: ogenschijnlijk sterk. Want onder de oppervlakte schuurde het.

Mijn pad is niet recht. Ik was juf, moeder, perfectionist, pleaser, zoekende. Ik ben uitgevallen, weer opgestaan, en keer op keer uitgenodigd om dieper te kijken. Naar mezelf. Naar mijn geschiedenis. Naar wat echt is — en wat vooral aangeleerd.

Inmiddels werk ik met Human Design, systemisch werk en NEI. Geen zweverige poespas, maar praktische diepgang. Ik begeleid mensen naar de laag onder hun verhaal. Daar waar het echt stroomt als je durft te voelen.

Ik geloof niet in pasklare antwoorden. Wel in ruimte. In vertragen. In het leren vertrouwen op je eigen innerlijke richting — zelfs als je die even kwijt bent.

Voel jij ergens dat er iets onderhuids schuurt? Dan nodig ik je uit. Om samen te kijken. Niet om het op te lossen, maar om het zichtbaar te maken. Zodat het leven weer kan bewegen.